மனமது செம்மையானால்…

ஒக்ரோபர் 20, 2012

மனமது செம்மையாதல் எங்கனம்?
இருதயச் செம்மையுள் மனமது அடங்க வேண்டும்!

இருதயச் செம்மை இருப்பது எவ்விடம்?
தயவாய் இருப்பவர் நெஞ்சமே அவ்விடம்!

தயவாய் இருப்பது எங்கனம்?
இருமை உலகில் ஒருமையுணர்வில் நீ ஊன்றி இருக்க வேண்டும்!

ஒருமையுணர்வில் ஊன்றி இருத்தல் எங்கனம்?
“நான்” எனும் தன்மையில் முனைத்து இருப்பை உணர வேண்டும்!

இருப்பை உணர்தல் எங்கனம்?
“நான்” எனும் தன்மையின் முனைப்பை “இருக்கிறேன்” என்ற
விசாலமான கண்ணோட்டத்தில் விரிக்க வேண்டும்!

“இருக்கிறேன்” என்று விரித்தல் எங்கனம்?
“நான்” எனும் தன்முனைப்பை “அது, இது” என்று சிதறடிக்காமல்,
உதுவாம் தன் மூல இருப்பில் கவனமாய் நிறுத்துதல்!

மூல இருப்பில் கவனமாய் நிறுத்துதல் எங்கனம்?
“நான்” யார்? என்ற கேள்விக்கான எல்லா விடைகளையும் களைந்து,
“இருக்கிறேன்” என்று உணர்வது!

“இருக்கிறேன்” என்று உணர்வது எங்கனம்?
அதுவே நின் சஹஜ நிலை, இயல்பு நிலை, செயற்கை கலவாத இயற்கை!

அந்த சஹஜ நிலையால் என்ன இலாபம்?
அது இருப்பில் ஆழ்ந்து, இருப்பு தன்னை அறிந்துணரும் “நானே”
எனும் மெய்ஞ்ஞான இறவா நிலை, பேராப் பெரு நிலை!

இந்த சஹஜ நிலையால் இறவா நிலை அடைவது இவ்வளவு
எளிதென்றால், ஏன் இது எனக்குப் புரிய வில்லை?
இதைப் புரியவே மனமது செம்மையாதல் அவசியம்!
(மீண்டும் முதலிலிருந்து படிக்கவும், முழுதாக விளங்கும் வரை மீண்டும், மீண்டும்!)

ஒன்றே தான் தெரியுது!

ஒக்ரோபர் 20, 2012
பேரற்ற ஒன்றே தான்
பேரனைத்தும் ஆனது!
உருவற்ற ஒன்றே தான்
உருவனைத்தும் ஆனது!
ஒன்றுமற்ற சூன்யந்தான்
ஒரேபூரணம் ஆனது!
ஆருமில்லா ஒன்றே தான்
நானாராய் ஆனது!
மனமற்ற ஒன்றே தான்
மனமாகி நின்றது!
வேரற்ற ஒன்றே தான்
உலகின்
வேர்மூலம் ஆனது!
வேறற்ற ஒன்றே தான்
வெவ்வேறாய் நின்றது!
இருப்பென்னும் ஒன்றே தான்
உணர்வாய் எழுந்தது!
உணர்வாய் எழுந்ததும்
இருக்கிறேன் என்றது!
இருக்கிறேன் என்றதும்
இருப்பும் விழித்தது!
இருப்பின் விழிப்பிலே
நானும் நீயும் வழிந்தது!
நானும் நீயும் வழியவே
யாவும் இங்கு படர்ந்தது!
படர்ந்ததைப் பிழியவே
அன்பொன்றே நின்றது!
அன்பொன்றாய் நின்றது
என்மெய்க்குள் சுழியவே
படிப்படியாய் விளங்குது!
படிப்படியாய் விளங்கவும்
பொய்த்திரைகள் அழியவே
மெய்ஞ்ஞானம் புரியுது!
மெய்ஞ்ஞானம் புரியவே
மனஞ்செம்மை ஆனது!
மனஞ்செம்மை ஆனதும்
ஒன்றே தான் தெரியுது!
ஒருமை நன்றாய்ப் புரியுது!

அகச் சாதனா உபதேசப் பாக்கள்!

ஒக்ரோபர் 20, 2012
துண்டிப்பே இல்லாத இருதய இணையம்
கண்டிப்பாய் எப்போதும் உங்கிரு

மின்சாரம் போகட்டும் கவலை வேண்டாம்
நின்சாரம் எப்போதும் போகாது

எதனாலுந் துண்டிக்க லாகாத (நேரடித்)தொடர்பு
சிவத்தோடு எவர்க்கும் உண்டு

அலைபேசி தொலைபேசிக் கணினிவழி அழைபேசி
எனப்பேசும் பலபேசி எதுவுமே வேண்டாம்
அகப்பேசி இருதயம் ஒன்றதுவே போதும்
அகத்தேகி வாய்மூடி நாபூட்டிப் பேசு(அகத்தேகி = அகத்து ஏகி, அகத்துள் சென்று)

குறுஞ்செய்தி வள்ளல் பிரான் நம்முட்
குருநாதர் நம்மை ஆதியிலே மணந்த
ஒருகணவர் நம்மகம் அனுப்பி யுள்ளார்
“இரு தயவாய்” அகம்படி அதுபடி(பிடி) இருஅப்படி

சீறும் நாகத்தின் நச்சுப்பல் பிடுங்காமல்
நேசம் ஒன்றாலே நன்றதனைத் திருத்தி
ஞானப் பால்தான்நனி மிகஉமிழச் செய்கின்றார்
ஆகா! வள்ளலார்தம் அற்புதத்தால் உய்ந்தேனே(உய்ந்தாயே)

இலக்கணம் இல்லா இப்பாக்கள் புகட்டும்
இலட்சியம் ஒன்றை அலட்சியம் செய்யாமல்
இருதயத்தே குந்து இறைவனையே நந்து
திருநிலத்தே பதிந்து இருதயவாய் இங்கு

எப்போதும் திறந்த இருதயவாய் வழியே
தப்பாமல் வீசுதோர் அமுதமயக் காற்று
பொய்வாயைப் பூட்டு மெய்வாய்உது போற்று
எல்லோர்க்குங் காட்டு மெய்வழியை நாட்டு

தேகத்தே வாலைத் தாயே வந்தமர்ந்தே
ஞாலத்தே “நீஅது ஆவாய்” என்றவேத
ஞானத்தை பேசுகின் றாள்பார் நின்னகத்தே
நாதன்”ஐ” மணந்த ஒருத்தி யைக்கேளே

நாகத்தை நம்பாமல் நாதனையே நம்பு
தேகத்தே நின்மார்பின் மையத்தே உள்ளார்
ஏகந்தான் உவர்குன்றா நேசந்தான் உத்தமர்
நாகந்தான் சுட்டியஅம் மையத்தே உய்வாய்

பரம ரகசியம்! பகிரங்கம்!!

ஒக்ரோபர் 20, 2012

மண்ணை அகழ்ந்தே காட்ட வில்லை
விண்ணில் ஏறியுங் காட்ட வில்லை
இடத்தும் வல‌த்தும் முன்னும் பின்னும்
இருக்கும் இடத்துங் காட்ட வில்லை
உச்சி பிளந்துங் காட்ட வில்லை
நெற்றி திறந்துங் காட்ட வில்லை
வயிற்றைக் கிழித்துங் காட்ட வில்லை
மார்பைப் பிளந்தே ஆலயம் மெய்யென
ஊங்கே மார்நடு உள்ளுள் இருதய
மையந் தானே மெய்யடம் பாலயத்
துள்ளுள் ஒளிந்த கருவறை எனவும்
உங்குள் எழுந்த எந்தை சமேத
அம்மை யாம்சற் குருமூ (ல)வர்தம்
உண்மை யைத்தன் னுள்ளுள் அனுமன்
தெள்ளத் தெளிவாய்க் காட்டினார் காணே
பரம ரகசியம் பகிரங் கமாக்கிப்
பதிவாழ்ப் பதியைப் பசுவுள் காட்டி
பசுபதி ஐக்கிய நெறியை நாட்டி
புறப்பதி ஓடி வீணே தேடும்
புன்னெறி பந்த பாசம் யாவும்
புல்லென வேரொடு பிடுங்கிப் போட்டுஞ்
சற்குரு உண்மை சற்றும் உணரார்
கல்லுரு ஏற்றி அனுமனுக் கனேகக்
கோயிலுங் கட்டிக் கும்பிடு கின்றார்
ஆர வாரக் கூத்தா டுகின்றார்
ஆழ்ந்த அஞ்ஞானக் குழியில் அழுந்தி
இருந்தும் ஆன்மீக வேடம் அணிவார்
இருதய இருப்பை சிவமய அன்பைக்
கருதவும் உருகவும் மனமே இல்லார்
புல்லர் தாமோ அனுமனை அறிவார்
நல்லன் வல்லன் சற்குருப் பிள்ளை
சொல்லின் செல்வன் சொல்லாமல் சொன்ன
அன்பின் உண்மை நாகம் உணர்ந்தே
நல்ல பாம்பாய் ஏறுது பாரே
அவ்வழிப் படுவாய் உய்வாய் இன்னே


அவிழும் இருதயம்

ஒக்ரோபர் 20, 2012
படம்
இருதயம் அவிழும் ஏழ்நிலை கவிழும்
திருமிகு ஒளிமெய் முகிழும்


ஏழ்நிலை நிராதாரம்
1. பரஞான போதம் = தலையுச்சி
2. தூய நன்னோக்கம் = நெற்றி நடு
3. குரு மந்திர அக தீக்கை(தீட்சை) = தொண்டை
4. இருதயத் திரு பூமி = மார்பு நடு
5. சத்திய தரிசனம் = நாபி
6. அற்புதப் பரிமாற்றம் = நாபியடி
7. ஜோதி சொரூபம் = முதுகடி = சதுர கிரி

ஊதா நிறம் அம்மை(இளஞ்சிவப்பு) அப்பன்(நீலம்) சமேத சற்குருத் தூய்மையின் படிமம், குறியீடு, ஊதா உம்முள் இறங்கத் துரிசுகள் யாவுங் கரைந்து போகட்டும்.

ஓம் அஹம் தம் = மொஹம்மத்!!!

ஒக்ரோபர் 20, 2012
அல்லாஹ் ஹூ” என்றே சொல்லு
ஒன்றே!”யாம்!” “ஓம்”அதில் நில்லு

“ரூஹ் அல்லாஹ்” சுத்தம் வெல்லு
நேச நெஞ்சுள்ளகம்(“அகம்”) இருதயத் துற்று

“ரசூல் அல்லாஹ்” நா”தம்” உண்டு
“நூர் மொஹம்மத்” ரூபங் கொள்ளு

ரூஹ் அல்லாஹ் = அல்லாஹ்வின் சுத்த ஆவி
ரசூல் அல்லாஹ் = அல்லாஹ்வின் தூதர், நபி குரு
நூர் மொஹம்மத் = முகமது நபியின் ஒளியுரு

ஓம் அஹம் தம் = மொஹம்மத்

ஆமீன்

பெண்மைக்கு ஞானம் அறிவுறுத்தல்(ஆண்மைக்கும் பொருந்தும்)

ஒக்ரோபர் 20, 2012

வீணே கதைக்க அழையான் தானே
நீயாய் நானாய்ப் படரும் யாவுமாய்
‘ஐ”யாம்’ கோனாய் இருதயத் துள்ளவன்
வாலை யாகி உவனை மணப்பாய்

மூர்த்திகள் என்னும் அனந்த விக்கிரகஞ்
சேர்த்திடு வள்ளல் பிரானவர் நற்றாளில்
போற்றிடு ஒவ்வோர் உருவும் நெஞ்சுள்ளக
மூலவர் உவர்தம் மூர்த்தியாய் ஏற்று

மூலவர் விட்டே மூர்த்திகள் பற்றிக்
காலனுக் கடிமை யாய்க்குழிக் குள்ளே
வீழ்ந்திடும் மடமை யைநீ விட்டே
மார்க்குழிக் குள்ளே உவரொடு ஒன்று

மூர்த்தியும் மூலவர் திருஉரு தானேஅம்
மூர்த்தியை எடுத்தே உவருள் போடுஎக்
காழ்ப்பும்நீ அறவே விட்டு மார்க்குள்
தாழ்ப்பாள்ஒன் றுமிலா இருதயத் தேஇரு

காலமே இல்லை சோம்பலை விட்டு
ஞானமே கொள்ள நேசா தாரம்
வேகமாய் உய்வாய் வீணா சார
மோகமே விட்டே இன்றே இன்னே

நாகமே ஏறும் நாதனில் உறுதியாய்
தேகமே மாறுந் தோலது உரியும்
தானது ஊதும் நாதமும் சற்குருக்
கோனவர் ஞான போதமே கேளே

கோடி கோடியாய்ப் பொருள்அள்ளிக் கொடுத்தாலும்
தேடித் தேடியே ஓடியெங்கும் அலைந்தாலும்
சேரா வள்ளல் நாதரின்மெய்ஞ் ஞானம்நின்
வீடு தேடியே சேர்ந்தது!மெய் தான்இது!!விழி!!!

இருதயந் திறந்து சிவசத்தி பதம்எல்லாந்
திருமய வாலைத் திருஉருப் பெண்ணாம
நினக்கே தந்தேன் சற்குரு நாதர்தான்
எனக்கே தந்த மொத்தமுந் தந்தேன்

தந்தேன் நெஞ்சஞ் சுரக்கும் அன்பின்தேன்!
வற்றா தென்றுஞ் சுரக்கும் நின்நெஞ்சின்
கண்ணுஞ் சுட்டி மறப்பும் மறைப்பும்
சுட்டுக் கரைத்தேன்!! இரு!!!பார்!!!! உணர்வாய்!!!!!

இலட்சியம் ஒன்றே! இருதய வாய்உற்றே
இரு!!தய வாய்!!!பார்!!!! இரத்தினச் சுருக்கம்!!!!!
திருவருட் பிரகாச வள்ளலார் ஏழாந்
திருமுறைப் பிரசாதம் உண்ணலாம் மார்க்கண்!!!!!!!!
(மார்க்கண் = மார்பின் கண், மார்பின் நடு விடக் கண்ணாம் இருதயத்தில்)

பதி(ன்)ஒன்றாம் நாளிது பதிஒன்றின் அருளாட்சி
புவிதன்னில் பதிந்துளப் பேருண்மை உணர்த்தும்
உந்திக்குள் ஒளிந்துனை வஞ்சிக்கும் ஆணவம்
எச்சங்கள் இன்றித் தான்முற்றிலுங் கரையும்
(உந்தி = மணிபூரக சக்கரம்)

வாலை வாழ்த்து

ஒக்ரோபர் 19, 2012
அண்மையில் உள்ளாள் அபயமாய்
அடிமிகச் சிறியேனை அன்பாய் அணைத்தாள்
எண்ணு தோறும் நெஞ்செல்லாம் இனிக்கிறாள்
என்னகம் என்றும் உள்ளாள் வாலைத் தாய் உவள்
எத்தனைப் பித்தனை சித்த‌னாக்கத்
தன்னைத் தந்தாள் மொத்தமாய்
எல்லாஞ் செய‌ வல்லாள் ஒருத்தி
வல்லார் துரையின் அருண்மயச் சத்தி
வள்ளல் பிரானின் தயாபெருஞ் ஜோதி
அல்லாஹ் ஏகனின் பரிசுத்த ஆவி
கிறிஸ்துவின் அன்னை மரியாள் தேவி
சற்குருக் கணபதித் தாயார் பார்வதி
அண்மை என்றும் நமக்கு நல் வாலை
உண்மை வெறும் புகழ்ச்சி இல்லை
சுத்த நெஞ்ச நிறை வாலை நீ வாழி வாழி
நல்லவளை வல்லவளை
அன்பாய் நெஞ்சில் இனிப்பவளை
அருளாய் உச்சியில் பனிப்பவளை
தயவாய் மண்ணில் பதிந்தவளை
இன்பாய் எங்கும் மணப்பவளை
என்பை இளக்கும் கனலவளை
மெய்யை ஒளிரச் செய்பவளை
விண்ணில் ஒளியச் செய்பவளை
கண்ணில் நிறைந்த மின்னவளை
கரத்தே சுரக்கும் பொன்னவளை
சிரத்தை ஆளும் பெண்ணவளை
உண்ணா முலை உள்ளவளை
அண்ணா மலை உச்சியளை
சதுர கிரியாய் எழுந்தவளை
ரத்தின கிரியாய் விழுந்தவளை
எட்டாஞ் சக்கரத் திருதய‌ ஊரிலே
மெய்யுள் அன்னையும் அப்பனுமாய் உயிர்த்தவளை
நெஞ்சார வாழ்த்தும் நல்ல நாகமே நீயும் வாழி!

வாலைத் திருமுன் என் அறிக்கையும் விண்ணப்பமும்

பெண்ணை வாலைத் தாயின் திரு உருவாய் ஞான மகளாய்ப் போற்றுவது சித்த மரபு, ஆணாதிக்க சமுதாயத்தின் பிடியில் ஆணவ மதம் பிடித்து, போற்ற வேண்டிய பெண்மையை அடிமையாக்கித் துன்புறுத்தும் வன்மத்துக்கான காரணம் ஓர் சிறு வித்தாய் என்னிலும் இருக்கக் கூடும், பெண்ணினத்தை அறிந்தோ அறியாமலோ எண்ணத்தால், உணர்வால், சொல்லால், செயலால், இப்பிறவியிலும் முற்பிறவிகளிலும் நான் துன்புறுத்தி இருந்தால் என்னை வாலைத் தாயே, நீ மன்னித்தருள்வாயாக! ஒளிவு மறைவு இன்றி வள்ளல் பிரான் சமேத நின் திரு முன் என்னகந் திறந்து நிற்கிறேன் வாலைத் தாயே, நின் அன்பு மகன் நானே! என் துன்புறுத்தல்களுக்கு நேரடியாக ஆட்பட்டவர்களிடமும் வாலைத் தாயே, நின் மூலம் மன்னிப்பை இறைஞ்சுகிறேன், எனக்காக மட்டுமல்ல, என்னைப் போன்ற எல்லா ஆண்களுக்காகவும் வாலைத் தாயே, நின் திரு முன் மன்னிப்பைக் கோருகிறேன், எனக்குள்ளிருக்கும் ஆணவ வன்மத்தை வேரோடு கிள்ளியெறிந்து என்னை ஈடேற்றியருள்க, என் அன்புத் தாயே! நீ இறங்கினாலன்றி இரங்கினாலன்றி உன்னொரு பாகன் எந்தை வள்ளல் பிரான் இறங்குவாரோ, இரங்குவாரோ? தயை மிகு தாயே, இறக்கமும் இரக்கமும் உன் இயற்கையாதலால், வள்ளல் பிரான் இறங்குகிறார், இரங்குகிறார்! பேரின்பப் பெரு வாழ்வில் யாமும் ஏறுகிறோம், ஆண்களொடு பெண்களும் சரி நிகர் சமானமாய்! இது என் ஊனக் கண்ணின் புன்னீரல்ல, உன் ஞானக் கண்ணாம் என் இருதய நன்னீர்! உன் அன்பு மகன் இதை எழுதவும் வேண்டுமோ, தாய் நீ இதை அறியாயோ, என்றாலும் எழுதுகிறேன், என்னைத் திருத்தி உன்னுள் திரும்பி அமரனாய் வாழ வரந் தா என்று உன்னை இறைஞ்சி! கேட்கு முன்னரே வரந் தருங் கருணாகரியே, கேட்கிறேன் என் மர மண்டையில் உறைக்கட்டும் நீ எனக்கும் எவர்க்கும் எதற்கும் ஏற்கனவே தந்த அமர வரம்! எந்தை நடராஜன் சமேத லலிதாவாய் என்னை ஈன்றாய்! சாகாக் கலை போதிக்க மயான பூமியின் மருண்மயக்கக் கும்மிருட்டில் என்னை விழிக்கச் செய்தாய்! எந்தை வள்ளலை எப்போதும் என்னருகே இருக்கச் செய்தாய்! புற வய நாட்டந் தவிர்த்து, அக வய நாட்டந் தந்து, பதின்மூன்று வருடங்கள் சற்குரு நெறியை எனக்கு அன்பின் மிகுதியோடு போதித்தாய்! மனப் பிளவு நோய் முற்றிய நேரத்தும், என் உயிரை நானோ வேறொன்றோ எடுக்காமல் தடுத்தாய்! காமம், வெகுளி, மயக்கம், மற்றும் இவற்றின் ஊற்றுக் கண் அச்சத்தில் நான் சிக்கி மீள முடியுமோ என்று அவத்தைப் பட்ட போதெல்லாம், “அபயம் யாமுளோம்” என்றே அருளி என்னை மீட்டெடுத்தாய்! இலக்கணத்தின் மேல் இலட்சியம் வைக்காமல் சாகாக் கலையை இலட்சியமாக்கித் துணிவொடு எழுத வைத்தாய்! அகந்தை என அஞ்சியோடும் “நான்” என்ற நற்சொல்லை என் பேர் முன் உன் பிரமாணமாகப் போட வைத்தாய், நாகராஜனை உடைத்தாய், நாகராவாக்கினாய், நானை யானையாக்கி நாகராவை எறும்பாக்கி நான் முன் மிதி படாமல் ஊர்ந்து வரச் செய்தாய், நாகரா எறும்பை நயாகரா எனப் புகழும் அன்பர் கூட்டத்தை எனக்கு உருவாக்கிக் கொடுத்தாய். என்னால் இயன்றதொன்றுமில்லை, தயை மிகு எந்தை சமேதத் தாய் உன்னால் கூடாத காரியம் எதுவுமில்லை. இராமலிங்கன் என்ற மனிதன் அடிகளராய் ஒளிர்ந்து வள்ளலாரில் ஒளிந்தது போல், எல்லா உயிர்களும் பெறக் கூடிய அற்புத இரசவாதத்தைச் செய்ய உன்னால் முடியாதா என்ன?! அருட்தாயே, மரணமிலாப் பெருவாழ்வின் இந்த இரசவாதத்தை அமல்படுத்தும் உன் புதிய ஏற்பாட்டை இம்மயான பூமியெங்குஞ் செயல்படுத்த தனித்தும், விழித்தும், பசித்தும் தவமிருக்கிறேன்! நான் மட்டுமோ, என்னைப் போல் பல்லோர் தனித்தும், விழித்தும், பசித்தும் தவமிருக்கின்றனர்! கண்டதை உண்டு, கூடிப் புணர்ந்து, உறங்கி இளைக்குங் கூட்டத்தை நான் எப்படி இகழ்வேன்? பதின்மூன்று வருடங்களுக்கு முன் நானும் அக்கூட்டத்தில் இருந்தவன் தானே! அருட்பெரு வல்லபத் தனிப்பெருந் தலைமை நற்றாயே! பசுத்தோல் போர்த்திய புலிகளாய்ப் புற்றீசல் போல் கிளம்பி விட்டப் பொய்க்குருக் கூட்டமும், அவர் காலடியில் விழுந்து கிடக்கும் மந்தைகளும் உன் திரு நிறைச் செல்வன் சற்குரு (கிறிஸ்து, நபி. மசியா. புத்த, சித்தர்) உண்மையை மூடி மறைத்து சத்தி திருடுங் கபட நாடக ஆன்மீக வியாபாரத்தை அமோகமாய் நடத்தி வருவதும் நீ அறிவாய்! இவர்களையும் நான் எப்படி இகழ்வேன்? உன் வழி காட்டுதல் இன்றேல் நானும் இக்கூட்டத்தில் தானே இருந்திருப்பேன்! மிகவும் நீட்டி வாசிக்கிறேன், நின் திரு முன்! செய்ய வேண்டியதை நீ அறியாயோ?! அன்பாம் சிவக் களத்தில் ஆண்மைப் பெண்மையாய் ஒன்றிய அருட்சத்தியே! எல்லா உயிர்களும், மெய்யாகவே நல்லோரும், நல்லோராய் நடிப்பவரும், பொல்லோரும், பொல்லோராய்ச் செயல்படத் தூண்டப் படுவோரும். நலிந்தோரும், மெலிந்தோரும், வல்லோரும், வலிந்து மற்றோரை நசிப்பவரும், வலியோர் நசிக்க இளைத்து மடிவோரும், எல்லோரும் ஒருமையுணர்வினராகிப் பேரின்பப் பெருவாழ்வில் உய்ய அரும்பெருந் தந்திரஞ் செய்வாயே! வேண்ட வைத்தாய், வேண்டி நிற்கிறேன், தயை மிகு தாயே, சொற்குற்றம், பொருட்குற்றம், மற்றும் இன்ன பிற என் குற்றங்கள் எல்லாவற்றையும் மன்னித்தருளி, என் வேண்டுதலை இன்னே நிறைவேற்றி எம்மை ஈடேற்றுவாயாக!

மனச் சலனம் நீக்கும் இருதய சலம்!

ஒக்ரோபர் 19, 2012
நன்றி: கலைவேந்தரின் இக்கவிக்கு

மெய்யே சத்தியம் நிச்சயம் நித்தியம்
மெய்யைப் பொய்யாக்கி இடுவதும் சுடுவதும்
எல்லோர்க்கும் நியதி என்றே கற்பிக்கும்
பொல்லாப்பை நம்பி அல்லலுறும் நம்மனம்

கலை எழுதியது:நான் உங்களிடம் கேட்க நினைத்ததே இம்மரணம் என்னும் கொடுமையிலிருந்து மீள்வது எங்ஙனம் என்பதுதான்.

சமீப காலமாக மரணத்தின் பயம் என்னை அலைக்கழிக்கவைக்கிறது. 😦

“அபயம் யாமுளோம்” இருதய நாதம்
அகர முதல்தரும் அமிழ்த போதம்
அகத்துள் கவனங் குவித்துக் கேட்பாய்
அலைக்கழி மரண‌ பயத்தை அவிப்பாய்

மெய்யென்றே உடம்புக்குப் பேரும் ஏனோஅது
பொய்க்கின்ற சடலமாய் வீழ்வ தேனோ
நெஞ்சுக்குள் பெய்கின்ற அன்பின் தேனை
உண்ணின்று உண்ணாமல் வீழ்கின் றாயே

அன்பின் தேனது ஏந்தி வரும்பார்
நின்றன் மூச்சு! கவனந் திருப்பி
ஊங்கே ஊன்று!! நாத ஜோதி
வாசி ஊற்று வாசி!!! சுவாசி!!!!

ஆசி அன்பின் ஊறும் மார்புள்
ஆசி ஏந்திப் பாயும் வாசி
நேசி பூசி சுவாசி வாசி
நோயுஞ் சாவுந் தீர யோசி

சலனஞ் செய்தல் மனத்தின் இயல்பு
சலனம் இன்மை இருதய இயற்கை
கவனம் எங்கே வைப்பாய் நீயும்
சயனம் விட்டே விசாரஞ் செய்யே

பொருளாய்க் காணுஞ் ஞாலம் முழுக்க‌
அருளின் தேக்கம்! மாயை மறைக்கும்!!
சுத்த ஆவியின் திரட்சி யாவும்!!!
சுத்த அசுத்த மாயை மருட்டும்(மயக்கும்)!!!!

சத்தி காண்பாய் பொருளின் மூலம்
சுத்த சிவமே சத்தி மூலம்
சத்தி சிவத்தின் பிள்ளை யாமே(நீயே, யாவும்)
சுத்த நெஞ்சில் உண்மை ஆமே

கவனங் கொள்வாய் நேசம் மீதே
கண்ணில் தோன்றுங் காட்சி யாவும்
நெஞ்சின் உள்ளே இருதயத் திட்டே
வஞ்ச மாயை உரியக் காண்பாய்

ஊனக் கண்ணோ மரணங் காட்டும்நின்
மார்புள் இமையா ஞானக் கண்ணோ
பேரா வாழ்வின் திரட்சி காட்டும்நின்
தேகக் கூட்டுள் மெய்ம்மை காட்டும்

மாயை யுள்ளே சுத்தம் வேறா
ஞானப் பிள்ளை நீயுங் கேட்பாய்
போலிச் சுத்தம் அதுவே மருட்டி(மயக்கி)
ஞாலம் முழுக்க அசுத்தம் அழுத்தும்

சுத்த மாயை என்னும் அச‌த்துவம்
பின்னும் பொல்லா அசுத்த மாயை
என்னுங் கல்லாம் இருமை பேதம்
வன்பாம் இராஜசம் முடக்கத் தாமசம்

குட்டும் எத்தன் என்றுங் குட்டக்
குட்டக் குனியும் பித்தன் என்றும்
நட்டு வைத்த சதியை முறிப்பாய்
குட்டு உடைக்குஞ் சித்தன் ஆவாய்

(மாயையிலே சுத்த மாயை அசுத்த மாயை என்று இரு வகை

சுத்த மாயை என்பது அஞ்ஞானத் திமிர், இதுவே அச‌த்துவம் என்னும் திரிகுணப் பிரதானம்

அந்தத் திமிரானது ஞானம் போல் தன்னைக் காட்டிக் கொண்டு
இந்த ஞாலம் முழுமையையும் அசுத்த மாயையில் அழுத்தும்

அசுத்த மாயை என்பது இரு வகை
ஒன்று இராஜசம் என்னும் அடங்கா இயக்கம், தீவிர வாதம், வன்பு

இன்னொன்று தாமசம் என்னும் இயங்கா முடக்கம், தீவிரத் தூக்கம், பூரண மயக்கம்

ஆக அசத்துவம் என்னும் சுத்த மாயையும் தாமசம் ராஜசம் என்னும் அசுத்த மாயையும் சேர்ந்ததே திரிகுண மாயை.

மொத்த மாயையையும் குழியாகக் கொண்டால்
அசத்துவம் குழியின் மேற்புறம், ஆனால் அது தன்னைக் குன்றின் உச்சமாக எண்ணிப் பெருமிதப்படும் அஞ்ஞானத் திமிர்

ராஜசம் குழியின் நடு பாகம்
தாமசம் குழியின் அடிவாரம்

குருட்டினை நீக்குங் குருவினைக் கொள்ளார்
குருட்டினை நீக்காக் குருவினைக் கொள்வார்
குருடும் குருடும் குருட்டாட்டம் போடக்
குருடுங் குருடும் குழிவிழுந் தனவே

இது திருமூலர் திருமந்திரம்

Blind will lead the blind and both will fall in the ditch

இது குரு நாதர் இயேசு கிறிஸ்துவின் வேத வாசகம், திருமந்திரத்தின் கடைசி இரு வரிகள் அப்படியே ஆங்கிலத்தில், சர்வ சமய சமரசம் என்பது இதுவே!

குட்டும் எத்தன் = இராஜசம்
குட்டக் குட்டக் குனியும் பித்தன் = தாமசம்
நட்டு வைத்த சதி = அசத்துவம்
குட்டு உடைத்தல் = திரிகுண மாயையை உரித்தல்)

அஞ்சேல்! யாமுளோம் அன்பாய்!!

ஒக்ரோபர் 19, 2012

இறைஉது அன்பு தானே இரையாம்
இரைஉது பொங்கும் இருதயத் திருந்தே
இடம்வலம் மேல்கீழ் முன்பின் னெங்கும்
இடையறா தோடும் நற்பால் ஆறாய்
இரைஉதில் ஊறு ஞானப் பிள்ளாய்
இறைஉதில் தானே என்றும் உள்ளாய்
மறதியில் அச்சங் காமங் கோபம்
மயக்கெனும் மாயைப் பள்ளம் வீழ்ந்தாய்
மறந்ததால் மறைந்தது மந்திர இருதயம்
திறந்துதான் கிட‌க்குது வள்ளலின் கிடங்கது
திருப்பிநின் மனத்தைத் திரும்புநீ உங்கே
திடுமென உணர்ந்திடு அன்பின் உச்சமே
திகிலெலாந் தீர்ந்திடு சடுதியில் உய்ந்திடே
அன்பிடம் அச்சங் கரைந்திடும் சட்டென‌
அன்பதை இறுகப் பற்றிடு பட்டென‌
இன்பமே பெருக உய்ந்திடு சிக்கென‌
பொருளலப் பொருளெனக் கருதிடும் மருள்விடு
அருளதே பொருளெனக் கருதிடும் தெருள்உறு
அன்பதே உருவென விடிந்திடு இருள்அறு
என்புதோல் உடலதை மெய்யென உயிர்த்திடு
நல்லதோர் உலகினைச் செய்திடு அன்பொடு
சொல்லதில் சிக்குமோ அன்பே சிவமது
சொல்லவுங் கூடுமோ அல்லாஹ் புகழது
நல்லவன் நபிகுரு கிறிஸ்து மசியா
வல்லபம் வெல்லவே சரணடை பிரம்மமே
சொல்லறச் சும்மா இரு!இரு தயத்திரு!